search

Is it Better to Walk or Run in the Rain?

Χρησιμοποιώντας διάφορα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και από πίσω φως, ο καλλιτέχνης Rashad Alakbarov από το Αζερμπαϊτζάν δημιουργεί εκπληκτικούς πίνακες σκιάς.
Με καταπλήσσει πάντα αυτό που μερικοί άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν χρησιμοποιώντας τα απλούστερα υλικά και τη φαντασία τους. Ο Rashad Alakbarov είναι σίγουρα ένας απίστευτος καλλιτέχνης. Χρησιμοποιώντας κοινά στοιχεία, όπως άδεια μπουκάλια από πλαστικό, μεταλλικούς σωλήνες ή απλά κομμάτια από πλαστικό και από πίσω φως δημιουργεί καταπληκτικά έργα τέχνης. Είτε με την ένωση αυτών των στοιχείων από την οροφή, ή προσεκτικά με την τοποθέτηση τους πάνω σε ένα τραπέζι, ο Alakbarov καταφέρνει να παράγει απίστευτες ζωγραφιές σκιάς.





ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Η δασκάλα έβαλε στα παιδιά να γράψουν μια εκθεση, που να τελειώνει με τη φράση¨Μάνα είναι μόνο μία.¨
Όλα τα παιδάκια έγραφαν η μαμά μου με αγαπάει, με φροντίζει και στο τέλος ¨Μάνα είναι μόνο μία¨
Ο Τοτός έγραψε: ¨μια μέρα ήρθε στο σπίτι μια φίλη της μαμάς μου.Η μαμά μου, τη ρώτησε τι θα πιεί και η φίλη της απάντησε μια κοκα κόλα.Τότε η μαμά μου ,μου είπε να φέρω δύο.Όταν πήγα στο ψυγείο είδα 
ότι υπήρχε μόνο μία κοκα κόλα και φώναξα :
¨Μάνα, είναι μόνο μία

IS VICTOR DEAD???


ΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ??

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


--ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!!!!!
--Ο ΦΡΑΠΕΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ????


ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

PLX Kiwi Bluetooth



H εγκατάσταση του Bluetooth PLX Kiwi είναι τόσο απλή όσο η τοποθέτηση ενός καλωδίου. Η συσκευή παρέχει διαγνωστικές πληροφορίες του οχήματος πολλές δωρεάν και άλλες επί πληρωμή εφαρμογές Android. Οι χρήστες βεβαια πρέπει να έχουν τα δικά τους καλώδια σύνδεσης (zip-δεσμούς, διπλής όψης ταινία).Το PLX Kiwi είναι μια πολύ καλή λύση παρακολούθησης του OBD για το αυτοκίνητο. Στα περισσότερα οχήματα, θα πάρετε πληροφορίες για τις στροφές του κινητήρα, την ταχύτητα του οχήματος, τη θερμοκρασία του ψυκτικού μέσου, τη θερμοκρασία του αέρα και πολλά άλλα.

Finger Monkeys: οι δαχτυλομαιμούδες


Finger Monkey ή αν προτιμάτε «Pygmy Μarmoset monkey«. Το όνομά τους προέρχεται από τη γαλλική marmouset λέξη, που σημαίνει γαρίδες, ή νάνος. Το μήκος τους κυμαίνεται απο 5 έως 6 ίντσες μη συμπεριλαμβανομένης της ουράς η οποία μπορεί και να είναι 6 με 8 ίντσες. Υπάρχουν 18 καταγραμμένα είδη Marmoset και σε αντίθεση με άλλες μαϊμούδες έχουν νύχια, τρίχες αφής στους καρπούς τους και φρονιμίτες, που τις καθιστά λίγο πιο πρωτόγονες από τις άλλες μαϊμούδες. Οι Pygmy marmosets βρέθηκαν στα τροπικά δάση της Βραζιλίας, του Ισημερινού και του Περού και στην Κολομβία. Ζουν στο ανώτερο επίπεδο του δάσους και τρώνε φρούτα, φύλλα, έντομα και μικρά ερπετά. Μια Finger Monkey πωλείται στο εμπόριο από 2000 έως και 4000 δολάρια

Η ΠΙΟ ΠΑΧΥΣΑΡΚΗ ΓΑΤΑ!!!


Ο ΓΑΤΟΣ ΠΟΥ ΖΥΓΙΖΕΙ 16 ΚΙΛΑ!!!
(πρέπει να έκανε πολύ παρέα με τον πάγκαλο!!)

funny cats


Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Τι λέει ο φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ

Τον αποκαλούν «Έλβις Πρίσλεϊ της φιλοσοφίας» και «ποπ σταρ της πολιτικής σκέψης». Πίσω, όμως, από τα πιασάρικα τσιτάτα παραδείγματα κρύβεται ένα από τα πιο λαμπρά πνεύματα του 21ου αιώνα.

Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Επίκαιρα», ο Σλάβοϊ Ζίζεκ μίλησε για την κυβέρνηση Παπαδήμου και τη Δημοκρατία, για το ρόλο της Γερμανίας σαν παθολογικά ζηλιάρη συζύγου και για τις επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα.

Στο τελευταίο βιβλίο σας υποστηρίζετε ότι το ασιατικό μοντέλο, του καπιταλισμού χωρίς Δημοκρατία, έρχεται στην Ευρώπη. Νιώθετε ότι επιβεβαιώνεστε σε χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία;

«Νομίζω ότι δεν θα επικρατήσει ένα, αλλά πολλά διαφορετικά πολιτικά μοντέλα. Ένα από αυτά είναι το άμεσα αυταρχικό ασιατικό μοντέλο. Στην Ευρώπη πιθανότατα θα επικρατήσει η υποτιθέμενα “ουδέτερη” τεχνοκρατική προσέγγιση, η οποία ταιριάζει περισσότερο στις ευρωπαϊκές ευαισθησίες. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο μοντέλων είναι η άμεση, λίγο πολύ, ακύρωση της Δημοκρατίας. Η ιδέα ότι “μπορείτε να παίζετε με τη Δημοκρατία, αλλά, όταν σοβαρέψουν τα πράγματα, πρέπει να αναλάβουν οι ειδικοί”.

Θεωρώ τραγικό ότι ολόκληρη η πολιτική τάξη απομακρύνθηκε και οι τραπεζίτες εμφανίζονται ως οι τεχνοκράτες που θα μας σώσουν. Αν ήθελα, βέβαια, να γίνω κυνικός, θα έλεγα: “Ωραία, αν αυτή η πρόταση μπορεί να λειτουργήσει, γιατί να μην τη δοκιμάσουμε προσωρινά;”. Αμφιβάλλω, όμως, ότι θα λειτουργήσει, επειδή πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που μας οδήγησαν σε αυτή την κρίση. Πρόκειται για παράνοια. Βλέπουμε πλέον τα σημάδια αυτών των τρελών ψευδαισθήσεων, που όλοι ξέρουμε ότι δεν ισχύουν, αλλά τις υιοθετούμε, ακολουθώντας έναν παράξενο καταναγκασμό.

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα νέα πακέτα σωτηρίας της Ελλάδας δεν θα λειτουργήσουν. Όπως επίσης γνωρίζουμε γιατί τα προωθούν οι άνθρωποι στις Βρυξέλλες: Παίρνετε χρήματα, το μεγαλύτερο τμήμα των οποίων επιστρέφει στις τράπεζες της Δύσης. Ίσως μια από τις πιο παρανοϊκές αλλά ταυτόχρονα και πειστικές θεωρίες είναι ότι αυτό που θέλουν πραγματικά είναι να αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει, αλλά πριν από αυτό να σώσουν τις δικές τους τράπεζες».

Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του κράτους στη δεδομένη συγκυρία και κρίση;


«Το δόγμα που έλεγε ότι η κρατική ρύθμιση είναι η αναποτελεσματική αποδεικνύεται αναληθές. Τα κράτη που εισήγαγαν αυστηρή ρύθμιση των χρεών τους, όπως η Σιγκαπούρη και η Κίνα, κατάφεραν να αντεπεξέλθουν πολύ καλύτερα στην κρίση. Ακόμη κι αν μιλούσαμε από τη σκοπιά της προστασίας του καπιταλισμού, διαπιστώνουμε ότι χρειαζόμαστε πολύ ισχυρότερο κρατικό ρόλο στις τράπεζες. Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει απλώς να καθόμαστε και να περιμένουμε τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Σήμερα ο καπιταλισμός δεν είναι ένα συνεκτικό σύστημα, αλλά χαρακτηρίζεται από διαφορετικές τάσεις και ανταγωνισμούς. Ένας τρόπος να σταθεροποιήσουμε τη ζωή, να την κάνουμε λίγο καλύτερη, ακόμη και μέσα στις συντεταγμένες του σημερινού καπιταλισμού, είναι η ενίσχυση της παρέμβασης του κράτους και γενικά των δημόσιων υπηρεσιών. Υπό το πρίσμα αυτό, υποστηρίζω ότι η κρίση του 2008 σηματοδότησε το τέλος της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας. Είναι ξεκάθαρο ότι ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να λειτουργήσει μόνο μέσα από έναν πολύ αυστηρό ρυθμιστικό ρόλο του κράτους. Επομένως, το ζήτημα δεν εντοπίζεται σε ψευδοπροβλήματα του τύπου “τι βαθμό κρατικής ρύθμισης χρειαζόμαστε”, αλλά “ποιος θα κάνει αυτή τη ρύθμιση”. Θα είναι κάποιος ανώνυμος, όπως οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών;».

Πώς αντιλαμβάνεται την κατάσταση στην Ελλάδα η ευρωπαϊκή διανόηση αλλά και η κοινή γνώμη;

«Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, πρέπει να κοιτάξουμε τις αφηγήσεις που κυριαρχούν. Η πρώτη αφήγηση επικρατεί στη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά κυρίως στη δεύτερη. Παρουσιάζει τους Γερμανούς ως σκληρά εργαζόμενους, τεχνοκράτες και μετριοπαθείς, ενώ τους Έλληνες να μην πληρώνουν φόρους και να αποτελούν μια μεγάλη “μαύρη τρύπα”, στην οποία εξαφανίζονται χρήματα. Πρόκειται, φυσικά, για μια ψευδή αφήγηση.

Δεν θέλω να εξιδανικεύσω την Ελλάδα, αλλά θα σας πω μια σοκαριστική ιστορία που έλεγε ο αγαπημένος μου Ζακ Λακάν και νομίζω πως είναι αληθινή: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν παθολογικά ζηλιάρη σύζυγο, ο οποίος υποπτεύεται πως η γυναίκα του ξενοκοιμάται όλη την ώρα. Ακόμη κι αν όλες οι υποψίες του ήταν βάσιμες και η γυναίκα πράγματι κοιμόταν κάθε απόγευμα με άλλους τρεις άνδρες, η ζήλια του θα εξακολουθούσε να είναι παθολογική.

Γιατί; Διότι το νόημα της παθολογίας δεν εντοπίζεται στο αν κάτι είναι αληθές ή όχι, αλλά στο ότι ο σύζυγος χρειάζεται αυτή την έμμονη ιδέα της ζήλιας για να κρατά το μυαλό του σε λειτουργία. Το ίδιο ισχύει, λόγου χάρη, με το ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Το νόημα δεν είναι αν οι Εβραίοι ή οι Άραβες είναι πραγματικά όπως τους παρουσιάζουν.

Σημασία έχει να δούμε γιατί ο ρατσιστής χρειάζεται τη μορφή του φυλετικού εχθρού για να λειτουργήσει. Το ίδιο, λοιπόν, ισχύει για τους Έλληνες. Δεν χρειάζεται να αποδείξετε ότι δεν είστε τεμπέληδες. Ίσως να είστε, ίσως και να μην είστε Εγώ αμφιβάλλω πως είστε, βλέποντας τα φτωχά χωριά στην Πελοπόννησο ή στη Βόρεια Ελλάδα – όπως ήταν τουλάχιστον-, τα οποία δεν είναι μέρη όπου ζουν τεμπέληδες. Σημασία έχει το εξής: Γιατί η Δύση, η Γερμανία και οι άλλες χώρες, ήταν έτοιμη να σας δώσει τόσα πολλά χρήματα για να καταναλώνετε; Είναι σαφές το γιατί: Για να διατηρήσει τη δική της παραγωγή.

Η δεύτερη κυρίαρχη αφήγηση είναι επίσης ψευδής: Δεν μου αρέσει η ελληνική αντίδραση που λέει ότι οι κινήσεις των Βρυξελλών αποτελούν επανάληψη της γερμανικής Κατοχής του ΄41-΄44. Όχι, δεν πρέπει να πέσετε στο απλουστευτικό σχήμα “καλοί Έλληνες, κακοί Γερμανοί”. Απέναντί μας έχουμε μια παγκόσμια κρίση, ένα πρόβλημα, δηλαδή, του ίδιου του συστήματος, το οποίο πιέζει κάποια τμήματά του να παίξουν συγκεκριμένους ρόλους.

Αντί, λοιπόν να λέτε: “Εμείς οι περήφανοι Έλληνες δεν θα αφήσουμε τη Γερμανία να μας κατακτήσει και πάλι”, θα πρέπει να καταλάβετε ότι η χώρα σας έχει μετατραπεί σε πεδίο δοκιμών. Αυτό δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα. Πρόκειται για παγκόσμια παθολογία. Η φαινομενική σταθερότητα στην οποία ζούσαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια ήταν μια φενάκη. Αυτός ο κύκλος πλησιάζει στο τέλος του και τώρα ο καπιταλισμός προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει νέα μοντέλα για να επιβιώσει. Κι εσείς είστε το πειραματόζωο».

Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη αφήγηση στην Ευρώπη, που λέει ότι πρέπει να βοηθήσουμε τους Έλληνες, οι οποίοι κινδυνεύουν…


«Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι η πιο αηδιαστική αφήγηση. Στηρίζεται στην ψεύτικη συμπάθεια και συνοψίζεται στη φράση: “Οι καημένοι οι Έλληνες λιμοκτονούν, οι μητέρες δεν έχουν χρήματα να θρέψουν τα παιδιά τους κ.ο.κ.”. Φυσικά, αυτή η περιγραφή είναι αληθινή. Όταν, όμως, παρουσιάζεται με το συγκεκριμένο τρόπο, μετατρέπει την οικονομική κρίση σε ένα είδος φυσικής καταστροφής. Όπως οι Ιάπωνες έχουν τη Φουκουσίμα, φαίνεται πως κι εσείς έχετε την οικονομική κρίση.

Επαναλαμβάνω, σας έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωα για ολόκληρη την Ευρώπη. Σας επέβαλαν δοκιμαστικά μια νέα αυταρχική μορφή διακυβέρνησης, η οποία μόνο επιφανειακά παραμένει δημοκρατική. Το ίδιο έγινε και στην Ιταλία και νομίζω πως θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες. Επομένως, δεν πρέπει να λέμε: “Εμείς οι χοντροί Ευρωπαίοι, που ακόμη τα πάμε σχετικά καλά, πρέπει να βοηθήσουμε τα Ελληνόπουλα που λιμοκτονούν”. Δεν είστε μια νέα Σομαλία. Δεν είστε θύματα – δηλαδή είστε, αλλά υπό διαφορετική έννοια. Εσείς βασικά αγωνίζεστε!».

Αυτός ο αγώνας είναι εθνικός ή ευρωπαϊκός;


«Πρέπει να είναι ένας κοινός ευρωπαϊκός αγώνας. Η δυτικοευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι στην Ελλάδα βλέπει το μέλλον της. Όλοι πρέπει να συμπαραταχθούμε στον αγώνα σας, όχι λόγω μιας ανόητης αλληλεγγύης ή κάποιου είδους χριστιανικής αγάπης για το φτωχό μας γείτονα, αλλά διότι διακυβεύεται και η δική μας μοίρα.

Σε αυτό το σημείο είμαι πεσιμιστής και για τον ίδιο λόγο αισιόδοξος. Ένας κύκλος του καπιταλισμού, που ξεκίνησε πριν από σαράντα χρόνια, όταν εγκαταλείφθηκε ο Κανόνας του Χρυσού, φτάνει στο τέλος του. Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε. Ωστόσο, σε αυτές τις περίπλοκες καταστάσεις πρέπει να θυμόμαστε πως ούτε εκείνοι που έχουν την εξουσία γνωρίζουν τι να κάνουν. Είναι μεγάλο πρόβλημα η αυξανόμενη, εμφανής ανικανότητα της άρχουσας τάξης, υπό την έννοια της πολιτικής ελίτ, να κάνει τη δουλειά της.

Υπάρχει, ξέρετε, μια παλιά μαρξιστική παράνοια, ότι κάπου ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Wall Street βρίσκεται κάποιο μυστηριώδες κέντρο όπου λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις. Όταν, όμως, δεις τους ηλίθιους που μας κυβερνούν, σχεδόν ονειρεύεσαι κάτι τέτοιο: Να υπήρχε έστω ένα αποτελεσματικό κέντρο των ελίτ! Κάποιες φορές, βέβαια, η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Μπορεί να δημιουργηθούν τάσεις ολοκληρωτισμού ή εθνικιστική βία. Υπάρχει, ωστόσο, και η ελπίδα. Κάτι νέο πάντα γεννιέται σε αυτές τις καταστάσεις.

Κατά καιρούς έχετε ασκήσει κριτική στους μηχανισμούς της φιλελεύθερης αστικής Δημοκρατίας. Πιστεύετε ότι τα προβλήματα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα μπορούν να λυθούν με εκλογές;

«Θα σας θυμίσω μια από τις εξαιρετικές, προκλητικές φράσεις του Αλεν Μπαντιού. Είχε πει πως “το όνομα του εχθρού σήμερα δεν είναι η καπιταλιστική αυτοκρατορία, είναι η Δημοκρατία”. Αυτό που εννοούσε, φυσικά, δεν ήταν ότι χρειαζόμαστε ένα νέο ολοκληρωτισμό, αλλά ότι με τους υπάρχοντες δημοκρατικούς μηχανισμούς δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε.

Προσωπικά, είμαι πραγματιστής. Υπάρχουν εκλογές και εκλογές. Θυμηθείτε τη μεγάλη εκλογική νίκη του Αλιέντε στη Χιλή. Η Δημοκρατία, όμως, δεν είναι φετίχ και ο λαός δεν έχει πάντα δίκιο. Οι εκλογές είναι καλές, αλλά μην ξεχνάτε ότι δεν ψηφίζετε για την αλήθεια. Ακόμη κι αν υπάρχει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, κάποιος έχει το δικαίωμα να την πολεμήσει…».

NOAM TSOMSKI

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.
Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.
NOAM TSOMSKI

ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!!

Τα αποθέματα κάτω από την Κρήτη είναι της τάξεως των 20 -22 δισ. βαρέλια πετρέλαιο, ενώ σε αυτά μπορούν να προστεθούν και περίπου 20 δισ. βαρέλια πετρελαίου που βρίσκονται στη ζώνη του Ηροδότου, δηλαδή 150 -175 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας.

Τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου στην λεκάνη του Βόρειου Αιγαίου, αποκαλύπτουν τα αρχεία του ΙΓΜΕ και των ΕΛΠΕ που τόσα χρόνια έμεναν κρυμμένα, για την ακρίβει, θαμμένα!
Στη λεκάνη του βόρειου Αιγαίου, τόσο ανατολικά του πεδίου του Πρίνου, περί τη νησίδα Μπάμπουρας (και γύρω τοποθεσίες) όσο και δυτικά, πρός τα νότια του κόλπου του Στρυμώνα και το Άγιο Όρος, τα εικαζόμενα δυνητικά κοιτάσματα επαρκούν για να καλύψουν το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας.

Όλα αυτά ήταν σε γνώση της κυβέρνησης Παπανδρέου τον Δεκέμβριο του 2009 όταν έκανε την περίφημη δήλωση «Δεν υπάρχει πετρέλαιο» και βέβαια μία τέτοια παραδοχή θα άλλαζε ολόκληρη της ψυχολογία και δεν θα δικαιολογούσε σε καμία περίπτωση προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάϊο του 2010.

Όταν υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, αναγγέλθηκε άμεσα η ίδρυση φορέα υδρογονανθράκων και σταδιακά άρχισαν να έρχονται στην δημοσιότητα πληροφορίες για ύπαρξη κοιτασμάτων, πάντα από ανεξάρτητες πηγές, όπως το defencenet.gr, η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ κλπ. Και ξαφνικά προκηρύχθηκαν και διαγωνισμοί για την Δυτική Ελλάδα και τη Νότια Κρήτη





Πηγη defencenet.gr

GOVERNMENT TELL ME LIES

Ο ΚOΛΟΤΟΥΜΠΑΣ -ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ


ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ

ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ 15 6 2011

ΠΗΓΗ http://loutrakiblog.blogspot.com



ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ.....

ΕΠΑΙΞΑΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ







ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ


Ας μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλό μας , τα μέτρα θα παρθούν και ο λαός θα την πληρώσει πάλι..... Οι πολιτικοί για άλλη μια φορά έδειξαν το ταλέντο τους στην υποκριτική .
Καλό κουράγιο σε όλους !!


ΑΜΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΡΕΛΑ ΓΚΑΖΙΑ



ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 430 km/h
ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗ 1200hp
ΤΙΜΗ $2,400,000


2. Hennessey Venom GT
ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 418 km/h
ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗ 1200hp
ΤΙΜΗ $950,000



ΜΕΓΙΣΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 418 km/h
ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗ 1099hp
ΤΙΜΗ $1,600,000